Een stille straat
hier en daar gesloten luiken
sommige ramen nog verlicht
een zachte herfstavond buiten.
Geluk stroomt door mij heen,
thuis zijn en geborgen weten;
ik kijk naar buurman’s woonst
een tweede zoontje
zag daar pas het levenslicht.
Lantaarns tekenen schaduwen
op de weg, zo stil
niemand komt die rust verstoren,
ver weg blaft enkel maar een hond
een zachte avondbries
is al wat zich laat horen.
Veertig jaren en meer
is dit mijn thuis,
wij zagen mensen komen
maar ook gaan.
En vaak heeft een afscheid
van lieve buren, erg pijn gedaan.
Wat waren wij toen jong
een leven vol verwachting
geluk en liefde, soms ook verdriet
hebben wij samen gedeeld.
Wat is het goed om hier te wonen,
wat is het goed hier thuis te zijn,
zovele kunnen daar alleen van dromen
en ik, ik kan alleen maar dankbaar zijn.
ria
september 2007
