Regen

Regen valt bij bakken uit de hemel,
komt niet klagen,
het is een zegen,
voor plant en gras en groen
voor mensen zonder verleden
en zij die strompelen,
zó, zonder iets te doen.


‘Wordt wakker’ mensen van deze tijd,
zien jullie het niet gebeuren?
De eenzaamheid en
de gesloten deuren.
Zelfs als de regen klettert op het dak,
of droogte mens tot stof herleidt,
geen haan die kraait,
ieder in zijn eigen hoekje
dat heet: “genoegzaamheid.”.


REGEN valt bij bakken uit de hemel;
de aarde wordt nu opgekuist,
Reikt ook uw handen,
weg met die gebalde vuist.
Het is nog niet te laat, veel
kan er nog gebeuren,
zoals het openen
van jullie deuren,
het ontgrendelen van jullie hart!

ria
25.06.06

Genegenheid en Liefde

Ik schrijf vandaag
met blaadjes roos,



en streepjes blauw azuur,
met straaltjes zon
en frisse wind,
die heel de tijd,
luid neuriet en
dwingend zingt.



Ik schrijf vandaag
de meimaand in,
de maand der Lieve Vrouw,
Ze is niet alleen mijn patrones,
maar ook mijn Hemelmoeder
en de sluier die ze draagt
die is van Hemels blauw.

Blij schrijf ik noten
uit mijn kindertijd, van
Maria liederen en ommegang.
Ik schrijf geluk, herinnering,
en blijf dat kind steeds trouw.

Zestig jaren gingen voorbij,
maar die vreugde raak ik nooit kwijt;
ik schrijf in alle kleuren
van de regenboog,
“ Maria, wees gegroet ,
Lieve Vrouwe, hou ook mijn hart ,
oprecht, rein en goed.?”

In mijn hart geboren
en door mijn vingers gegleden,

ria
1 mei 2007