Het is niet alleen
het heengaan,
de lege plaats...,
maar het achterblijven
en niet weten
hoe daar, aan de overkant
de Liefde nu zal heten,
hoe ze wordt beleefd.
jij liefste, die zo lang
met mij
verbonden hebt geleefd;
ben ik nog aanwezig
in uw nieuwe hart?
zie dan mijn leegte,
de grote eenzaamheid,
mijn diepe smart?
laat me niet alleen,
al ben je reeds
aan de overkant;
liefde sterft immers nooit.
voel je de kracht
van mijn gebed, om uwentwille,
mijn liefde voor jou
die nooit verdwijnen zal.
o mijn liefste,
jij die reeds 'thuisgekomen bent'
smeek God, voor mij
om Zijn zegen.
wie weet
hoelang mijn weg nog zal duren?
mijn geliefde,
wanneer
kom ik jou weer tegen?
uit: ''over de grenzen van de dood'' 2006
dit is een fictief gebeuren,
gelukkig zijn we nog samen
ria
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
lieve Ria,,alweer zo'n mooi gedicht,of het voor mij is geschreven.deze kende ik niet,en ik ben blij dat ik hem mag lezen.
heel erg bedankt hoor GREET
Je kent me niet, ik kom op je site terecht omdat ik een vriendin ben van Corrie. maar de tekstäan de overkant"hebben wij met allerzielen gebruikt in een agapeviering in kleine kring....
Zo sprekend en veelzeggend.
groet Agaath Oors
(oors8@wanadoo.nl
dit heb je wondermooi geschreven, ria!
de dood ..
liefde leeft voorbij de dood!
de dood IS liefde!!
ik hoop dat jullie nog heeeeel lang liefdevol mogen samenblijven!!
lieve Ria.
een heel mooi gedicht,heb het een paar keer gelezen,je weet ze steeds weer goed uit te zoeken,bedankt daarvoor.
groetjes Greet
Een reactie posten