Een herfstdag in het bos

Er wordt gewandeld, gefietst, gerend,
het is of de zomer zijn einde niet kent.
Beekjes frazelen en murmelen maar,
spreken ze kabouter- of herfsttaal?

Eiken, beuken, majestatisch groot,
kijken vol verwondering
naar al dat gewemel, daar beneden
Stilaan verliezen zij hun bladeren
en geven zij zich bloot.

Ze strekken hun wortels,
als lange tenen,
daar valt och arme, een peuter
hij moet even wenen.

Mama troost met een lief gebaar,
zij vertelt over
elfjes en kabouters,
Je ziet ze niet,
maar ze zijn er wel, heus waar.

We fietsen door de dreven,
kruinen in vol ornaat,
van oranje, geel en rood,
je komt ze overal tegen.

De lage herfstzon knijpt
met regelmaat een oogje toe,
gefilterd tussen takken en twijgen
zonlicht heel diffuus,
en schaduwen, daarover wil ik zwijgen

Soms helder, dan weer matig,
schijnt ze opeens te fel
dan knijp ik snel
mijn ogen even toe.

Rij ik daar als een blinde mol,
over hobbelende wortels
en paadjes, o zo smal,
tot ik plots moet remmen
en bijna van mijn
stalen paardje val.

We nemen een wijde bocht,
de zon nu in de rug,
zo vangen wij de terugweg aan,
maar dit verhaal is nog niet gedaan.

Een resumée:
Nordic walking, kinderwagens,
Mountan bikes, fietsen allerlei,
Blote ruggen, zomerse décoltés
Kinderen die hinkelen en springen
Honden aan de leiband,
één hond in de beek.
Stokken werpen,
snorren draaien,
wafels eten, pootje baden.

Ronkende machines in het bos,
verwijderen ongewenste exoten.
Neen geen mensen,
alleen maar bomen, zoals de vogelkers,
en andere ongewensten.

Die hebben het verknoeid
overwoekeren het bos.
Vlaanderen wil inheemse bomen,
en Vlaams grasgroen mos.

Ligt daar op zijn zij,
een mooie Ginkgo Biloba,
die groeien o zo traag,
wat had die boom
in Gods naam toch misdaan?

Er ligt een blauwe deken
over zijn prille lijf,
de wortels steken er nog onderuit,
en op mijn vraag, " ja Mevrouw,
die boom die groeide krom,
die moest eruit."

Toen ben ik op de loop gegaan,
mijn rug gebogen en wat krom,
“Zie dat die man,
mij ook voor een boom aanziet!”
Dat bruut geweld op die mooie boom
vergeet ik van mijn leven niet.

Ria
07.10.07