Mama worden...

Altijd was ze in de weer;
vroeg en laat, dag en nacht.
Waarom veranderen meisjes
als ze moeder worden?

Bij het minste zuchtje,
het kleinste gebaar,
staan ze voor
hun kinderen klaar.

Eigen pijn wordt vergeten,
ook al is de wonde
van de geboorte
nog niet helemaal geheeld.

Een moeder zegt nooit neen,
haar kind gaat altijd voor.

Als ze meerdere kinderen heeft
wordt haar liefde
vermenigvuldigd, niet gedeeld.

Ze voedt hen, met haar melk,
ze voedt hen met haar liefde
niet één, soms twee tegelijk.

Moeders die zelf hun kindje
voeden, hebben met hen
een heel bijzondere band,
het is zo natuurlijk en oprecht.

Het kleine mondje zoekt,
het kleine mondje vindt,
geen flesjes spoelen,
geen papjes maken.

De natuur heeft dit voor
moeder en kind gedaan.
Altijd de juiste temperatuur,
en lekker ook van smaak.

Ik hou hier geen pleidooi,
ik heb alleen maar vastgesteld!

Oma’s zijn niet alleen trots
op hun kleinkinderen
maar ook op hun dochters
"als ze mama worden."

ria - september 2007