Schrijven

Zet mij niet achter 'n bureau
om een gedicht te schrijven,
dan staan mijn letters haaks en
scheef en zien mijn vingers blauw.

Geef mij maar emmer en een zeem
of gieter in de hand,
zo ren ik door huis en tuin,
al dichtend heel galant.

Hoe meer ik met water spelen mag
hoe meer mij dat verblijdt
al spuitend plant en groen,
terwijl maar denkend-dichten
gewoonweg, simpel doen!

Na vele uren buiten,
in samenzang met de vogeltjes
die rond mijn oren fluiten,
verhuis ik naar mijn pc en
speel daar nog 'n uur of twee.

De woorden vloeien uit mijn pen,
die ik niet hanteer,
mijn vingers toveren
ze uit mijn brein,
waar ze zijn gestockeerd.

Zo zal wel ieder dichter hebben,
zijn klein geheim,
het mijne is heel simpel,
''buiten''
en daardoor gelukkig zijn.

17 april 07 - ria